ขี้ขโมย ชอบลักทรัพย์ อังกฤษ

• adj.
  thievish
  ชื่อพ้อง: furtive; stealthy; cunning

• ขี้     v. vulg. 1. to defecate; n. 2. fecal matter, feces, excrement,
• ขี้ขโมย     adj. thieving
• ขโมย     n. 1. a thief, a robber, a burglar; v. 2. to steal, to pilfer, to
• โม     n. watermelon
• ชอบ     v. to like, be fond of, to please with, to be satisfied with.
• ชอบลักทรัพย์     cunning furtive thievish stealthy
• อบ     1) v. be stuffy ที่เกี่ยวข้อง: be sultry, be sweltering, be stifling
• ลัก     v. to steal. ตัวอย่าง: เขาไม่เคยลักอะไรของใครเลย He has never stolen
• ลักทรัพย์     v. steal ที่เกี่ยวข้อง: pilfer, thieve, commit larceny, pinch, lift,
• ทรัพย์     n. eleg. wealth, money, treasure. ที่เกี่ยวข้อง: (ซับ)
• ขโมย ลักทรัพย์    sl. mooch 3
• การชอบลักขโมย    [kān chøp lak kha mōi] n. exp. kleptomania ; pathological stealing
• ชอบขโมย    adj. sticky-fingered
• การขโมย การลักทรัพย์    n. thievery ชื่อพ้อง: burglary; theft; robbery
• โรคจิตที่ชอบขโมย    kleptomania